Soulstories | M

SOULSTORIES

Verhalen van vrouwen waar je op straat niets vermoedend langsloopt, maar waar een hele rivier aan verhalen doorheen stroomt. Vrouwen die op een kantelpunt staan, in combinatie met de beelden waar die kracht uit af te lezen valt. Vrouwen die:

• overwinnen

• knopen doorhakken

• er genoeg van hebben

• op hun strepen staan

• zichzelf op de eerste plaats zetten

• trauma's verwerken

• haat door liefde willen vervangen

• naar zichzelf in de spiegel willen leren kijken

• niet langer in een keurslijf willen zitten

• …

---

M

---

Ik vind het vrij confronterend om ouder te worden. Plotseling verschijnen daar vlekjes, denkrimpels en kraaienpootjes die je vroeger enkel zag bij je ouders en grootouders en waarvan je het bestaan bij jezelf nooit voor mogelijk achtte. En toch, hoewel buik, billen en alle andere lichaamsdelen vroeger een stuk strakker leken voel ik me als dertiger een stuk zekerder dan toen ik een prille twintiger was. Elke leeftijd heeft zijn charme, maar ik vond dat het nu tijd was om vast te leggen wat vergankelijk is. Aangezien ik echt niet graag op de foto sta, wilde ik voor mezelf even de grenzen verleggen en me laten onderdompelen in Myra's magic.

Na de shoot voelde ik me héél gelukkig en voldaan. Niks voelde vreemd of onpersoonlijk aan. Kortom, een zalig geluksmomentje.

Soulstories | Marie

SOULSTORIES

Verhalen van vrouwen waar je op straat niets vermoedend langsloopt, maar waar een hele rivier aan verhalen doorheen stroomt. Vrouwen die op een kantelpunt staan, in combinatie met de beelden waar die kracht uit af te lezen valt. Vrouwen die:

• overwinnen

• knopen doorhakken

• er genoeg van hebben

• op hun strepen staan

• zichzelf op de eerste plaats zetten

• trauma's verwerken

• haat door liefde willen vervangen

• naar zichzelf in de spiegel willen leren kijken

• niet langer in een keurslijf willen zitten

• …

---

Marie

---

In 2013 was Myra onze huwelijksfotograaf. De prachtige foto’s die ze toen maakte zijn vandaag nog steeds een koestering aan die mooie dag. Sindsdien ben ik Myra op Facebook blijven volgen en zo ook in de Body&Soul groep terechtgekomen. De oprechte verhalen en wondermooie foto’s die er gepost werden van andere dames deden mij ook warmlopen voor een Body&Soul fotoshoot. Ik had zelfs het geluk er eentje te winnen! In oktober was het dan eindelijk zo ver. Ik heb weinig of geen complexen, voel me doorgaans goed in mijn vel maar net als iedere vrouw heb ik ook dagen waarop ik me onzekerder voel. Vroeger zou ik geen string gedragen hebben want daarvoor zijn mijn billen te plat. Of geen kokerrok want daar is mijn buikje dan weer niet plat genoeg voor. Of geen rolkraagtruitje want dat accentueert mijn boezem en dan valt het op dat mijn linkerborst groter is dan de andere.

Met mijn 38ste verjaardag voor de deur, probeer ik mijn lijf elke dag te omarmen en deze shoot was voor mezelf de bevestiging: ja, we mogen gezien worden als vrouw, met alle rondingen en platte billen en putjes en ongelijke borsten en wat nog meer :) De shoot zelf was een fan-tas-tische ervaring. De rustige en aangename sfeersetting, de warmte die Myra zelf uitstraalt en de gave die ze heeft je meteen op je gemak te stellen maakten er voor mij een onvergetelijke ervaring van. Ik heb me de hele shoot krachtig, sexy en tegelijkertijd helemaal mezelf gevoeld en dat zie ik terug op de prachtige foto’s.. Voor alle dames die nog twijfelen: dit is het absoluut mooiste cadeautje dat je jezelf kunt geven, gewoon doen!

Soulstories | Soetkin

SOULSTORIES

Verhalen van vrouwen waar je op straat niets vermoedend langsloopt, maar waar een hele rivier aan verhalen doorheen stroomt. Vrouwen die op een kantelpunt staan, in combinatie met de beelden waar die kracht uit af te lezen valt. Vrouwen die:

• overwinnen

• knopen doorhakken

• er genoeg van hebben

• op hun strepen staan

• zichzelf op de eerste plaats zetten

• trauma's verwerken

• haat door liefde willen vervangen

• naar zichzelf in de spiegel willen leren kijken

• niet langer in een keurslijf willen zitten

• …

---

Soetkin

---

Sinds een aantal jaar kreeg ik het nieuws dat ik een neurologische motorische ziekte heb. Waarbij mijn benen steeds minder goed zullen functioneren. Sinds een aantal jaar sukkel ik dus met de aanvaarding van de beperking. Vroeger was ik een flexibel, positieve reiziger die niet kon stilzitten, Nu moet ik overgaan naar dagen waarbij ik zelf mijn bed of zetel niet uit geraak wegens pijn of stramme/stijve spieren.

Vorig jaar ben ik van job moeten veranderen (een job die ik zo graag deed en er mezelf volledig in kon laten opgaan), ik (mijn lijf) kon de dagelijkse reis naar Brussel niet meer aan, ook de job werd te zwaar. Ik deed aan huis begeleiding bij volwassen met een mentale beperking in centrum Brussel, het mobiele stuk werd steeds moeilijker en moeilijker. Vele malen gestruikeld en gevallen, hierdoor pijnlijke knieën en een gebroken pols aan over gehouden. Na een breuk in een van mijn voetbeentjes (die er gekomen is, gewoon maar door te stappen, zonder enige andere aanleiding, maakte ik de keuze om dichter bij huis te gaan werken. Die nieuwe job vond ik vrij snel, zorgcoördinator op een internaat voor jongeren met een mentale beperking, op maar 10minuten rijden van mijn huis. Al mijn problemen zijn nu opgelost, ik kan terug meer van het leven gaan genieten.

Maar neen; 4maanden na de start van de nieuwe job kwam de klop! Mijn fysieke problemen gaan niet weg gewoon door van job te veranderen, hierdoor kreeg ik een klop van de hamer.

Een halfjaar thuis, de eerste maanden vooral in bed of zetel doorgebracht, elke dag geweend, elke dag kwaad op mezelf en op mijn lijf. Vele gesprekken later, met mijn psycholoog, huisarts, kinésist, groepsgesprek met andere personen met dezelfde aandoening, kom ik tot de aanvaarding dat de beperking blijvend is en misschien nog zal verergeren.

Nu moet ik op zoek naar een manier om van dit nieuwe lijf te gaan houden en het niet steeds te hoeven wegduwen. Leren om voor mezelf te zorgen, hulp te aanvaarden, ook leren dat een luie slechtere dag ook OK is.
Dus de keuze om een fotoshoot te plannen was snel gemaakt.

Mijzelf of mijn lijf in de spotlight zetten, een heuse stap, maar wel een belangrijke drempel om te nemen in mijn proces naar zelfliefde.