Af en toe struin ik eens door mijn archieven. Als ik in een nostalgische bui ben, hebben de foto's die ik jaren geleden maakte ook voor mij een heel verhaal te vertellen; elk huwelijk, elke sessie brengt een gevoel met zich mee, en markeert ook voor mij een bepaald punt in mijn leven.
Niet elke trip 'down memory lane' is vergezeld van trots over mijn werk. Mijn kritische blik is niet altijd in staat om over de technische probleempjes te kijken, maar in sommige gevallen zijn die kleine foutjes ondergeschikt aan het fijne gevoel dat ik krijg wanneer ik de foto's terugzie. Kirsty en Benjamin trouwden op 25 juni 2011, het eerste jaar dat ik fulltime als huwelijksfotograaf werkte. Er was plots een zekere druk om zoveel mogelijk huwelijken te boeken, maar er was ook plots veel meer tijd om elke klant de aandacht te geven die ze verdienden. Hun huwelijk veranderde veel voor mij, omdat het één van de eerste huwelijksfeesten was waarbij ik me 'thuis' voelde. Als ik op een feest ben waarvan ik denk: 'zo zou ik ook wel willen trouwen', dan zijn de foto's nog net dat tikkeltje beter.
En dat vond Martha Stewart blijkbaar ook!
